Hoe het met mama zelf gaat

Na een aantal vragen toch maar een blogje hoe het nu met mij gaat.

Tja met zijn ups en downs eigenlijk, de 3 weken dat Dennis thuis was ging wel oke tot het de woensdag van de laatste week was, onrustig gevoel in me lijf en zag enorm op tegen het feit dat ik het op de maandag allemaal alleen moest gaan doen, alsof ik een enorme berg moest gaan beklimmen waar geen eind aankomt.
Gisteren een behoorlijke rotdag gehad waarbij Jason het te verduren heeft gehad en vanochtend hing ik weer bij manlief aan de lijn, grr kan echt zo boos worden en merk dan dan het boos worden uitloopt in schreeuwen en huilen van beide kanten. Ging de dagen ervoor toch beter en had gehoopt dat het zo zou blijven, het is en blijft gewoon moeilijk, en enige wat ik op zo een moment kan doen is Dennis bellen en daar me relaas doen en hopen dat ik me daarna iets beter voel. schijnbaar zijn we er nog steeds niet, maakt me alleen daarna zo verdrietig dat Jason en nu ook Riley hun mama zo moeten meemaken en dat verdienen ze toch niet.
Gelukkig maakt Dennis nu betere dagen en weet ik dus ook waar ik aan toe ben.

Daar komt bij dat me bekken ook niet meewerkt, en zeker de afgelopen dagen voelt het gewoon met de dag pijnlijker. Maar ja kan moeilijk Jason in zijn bed laten liggen en mannetje weegt toch al zowat 13 kilo.
En ja weet het moet naar de huisarts maar gun me daar de tijd niet voor, en hoop dat het vanzelf wel weer weggaat.

Tja helaas nog een heleboel pieken en dalen, en na zo een dal proberen er weer uit te komen en te kunnen genieten van me mannetjes hoe moeilijk het soms ook gaat.

Ook nagevraagd wat de mogelijkheden zijn om de boel te koop te zetten hier en richting Purmerend te gaan verhuizen, waar ik me werk, oppas en familie heb zitten, aangezien hier gewoon niks is, ja 2 straten en daar eindigt het ook wel, effe een wandelingetje naar het park of een speeltuintje is er niet bij, voor alles heb je de auto nodig. Verders ook geen familie of dergelijk hier wonen dus voel me vaak aardig alleen hier.
Maar zoals iedereen weet is het niet wijs om nu te gaan verkopen de huizenmarkt is gewoonweg verre van ideaal. Dus ook dat gaan we nog bekijken hoe en wat.

Sorry is helaas niet een happy blogje wat ik graag had willen geven maar dit is hoe ik me nu gewoon op dit moment voel, hou ontzettend veel van me mannetjes maar is af en toe gewoon erg moeilijk.

Volgend blogje hopelijk een beter blogje,

Zo lekker me bedje in, beetje slaap helpt ook vaak mee.

Liefs Astrid

397 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • mama bar

    heel veel sterkte! je bent een sterke vrouw en een hele goede moeder voor allebei je zonen!

  • mamavaniris

    sterkte lieverd

  • Mamaromyenlindy

    sterkte meid!
    miss moet je het huis gewoon te koop zetten en maar zien wat er gebeurd. miss hebben jullie geluk! het gebeurd echt nog wel eens dat mensen binnen 1 of 2 maanden hun huis verkocht hebben. miss kun je het wel voor een iets lager prijs te koop zetten( mits dat finacieel natuurlijk allemaal wel kan) dan verkoopt het miss beter..
    hoop voor je dat je je snel beter gaat voelen..xxx

  • mammie-C

    succes meid, het gaat allemaal straks veel beter worden! zeker als je ook nog is verhuisd bent en de kids worden snel groot dan wordt het makkelijker, ik kan het weten hihi

  • Babylans1

    Hoi meid.

    Ik hoop voor je dat je je snel beter voelt. Het is ook zwaar als je niemand om je heen hebt.
    Fijn dat je man je zo steunt.
    Probeer te genieten op de momenten waar kan en zoek steun in je omgeving. Alles komt altijd goed meid, ookal lijkt het niet altijd zo.Sterkte.

  • babycoming

    hej lieve meid,
    Gelukkig heb je nog steeds (en wie weet wel meer dan ooit) bewust hoe je je voelt en wat je ermee kan doen.
    Knap!!
    Hoop dat je snel steeds minder dalen en steeds meer pieken gaat mogen zien, dat je intens kan gaan genieten van je man en zoontjes, en zij van jou. Dat heb je intussen wel verdient.
    En hoe rot je je ook mag voelen, er spreekt steeds veel liefde en hoop uit je blogs, hou die ook vast voor jezelf!!
    Je gaat er komen meid! Weet ik zeker! En wie weet is naar de dokter gaan voor je bekken, wel een grotere stap naar je algeheel beter voelen dan je zelf in de gaten hebt... Als je dat nou eens voor jezelf doet, jezelf genoeg gaat waarderen dat voor jezelf te doen.. Denk daar maar eens over na meid..

    Liefs, Tessa

    (oh en een opmerking die ik ooit verzonnen heb toen ik zelf heel diep zat, heeft mij vaak net wat kracht gegeven op de moeilijkste momenten..
    "When the bridge has washed away by the storm, build a raft with the remains"

    Liefs, Tess

  • rinique

    best pittig zo op het moment voor je.Klets/schrijf het lekker van je af .Hopelijk voel je je gauw een stukje beter

  • MerelO

    He bah, wat vervelend. Hopelijk gaat het snel beter! Je kunt altijd hier je verhaal doen, he, we zijn er met bemoedigende woorden en advies als je het nodig hebt!
    Misschien niet zo'n slecht idee om te verhuizen, fijn om meer bekenden in de buurt te hebben. Sterkte!!

  • having-a-baby

    O meid toch.... Wat frustrerend dat je je zo rot voelt. Ik denk dat het goed is als je zo snel mogelijk hulp inschakelt. Hier kom je n.l. zelf niet uit. Je lichaam en hormonen liggen helemaal in de knoop! En wat je zegt over de huizenmarkt klopt wel maar het mes snijd aan 2 kanten. Je verkoopt je huis voor minder, maar je koopt ook voor minder. En de markt gaat alleen nog maar zakken komende tijd dus als je nu je woning kan verkopen zou ik het zeker doen! En meid, als je je zo rot voelt, probeer eens niet de telefoon te pakken maar hier een lekkere klaag blog te schrijven. Dat scheelt stress in je relatie en je bent het ook kwijt. Daarbij blijven relativeren, op een diepte punt rustig ademhalen. En even denken wat er gebeurt, hou jezelf maar een spiegel voor. Misschien helpt je het een beetje, ik heb er wel baad bij. Ik hoop jij ook! Veel liefs!